Doorgaan naar hoofdcontent

Spelen versus creativiteit en je oncomfortabel kunnen voelen

Spelen versus creativiteit en je oncomfortabel kunnen voelen

"Hoe krijg je mensen weer aan het spelen?"vraagt de interviewster Kim Coppes in het bijgevoegde interview ( van 7dtv uit 2016) aan Mark Mieras.
"Mensen mogen fouten durven maken, minder hoge eisen, zich oncomfortabel voelen, zelfs conflicten durven laten te ontstaan"... En.."een efficiente organisatie voelt veilig maar gaat op den duur minder durven, minder uitproberen en dus minder effectief worden."

Ik heb voor u gegoogeld op het internet naar liefde, creativiteit, spelen, efficiëntie en hersenen. En kwam Mark Mieras (wetenschapsjournalist) regelmatig tegen.
Hele interessante woorden in dit interview en herkenbaar in mijn werk.
Hij zegt: Creativiteit is ook ruimte geven om creativiteit te laten gebeuren. "Durven niet te weten".



https://www.7dtv.nl/aflevering/842/mark-mieras-wetenschapsjournalist-het-is-van-groot-belang-dat-we-blijven-spelen
Vorig weekend had ik een opdracht op een fabriek. Volwassenen, mannen gingen uitvinden met motortjes, aandrijvingen van muizenvallen elastieken en wielen. Het was bijzonder om te zien hoe een aantal het spelen meteen oppikten, voorzichtig door elkaar meegetrokken werden en zich lieten uitdagen tot het spelen en uitvinden met hun ideeën, samenwerking en de materialen. In de lichtelijke ongemakkelijkheid van de mannen in een andere context dan hun dagelijkse fabriekswerk werd er genoten. Ik hoop dat er een goed vervolg uit komt. Zoals de Googlemedewerkers en andere medewerkers in inventieve bedrijven voortdurend worden gestimuleerd tot denken, tot creëren en tot spel.

Afgelopen week ben ik begonnen met mijn werkplaats wat op te ruimen. Met behulp van enkele cursisten.
"Niet teveel" riepen andere cursisten afgelopen week. "het is juist zo heerlijk hier dat je alles uit kunt proberen, er zoveel mogelijkheden zijn."Maar in de effectiviteit van creatieve prikkels werd ikzelf overprikkeld en was het dus niet meer effectief. tijd om in ieder geval het stof te verwijderen.

Ook mijn eigen soms oncomfortabele gevoel omdat ik nieuwe deelnemers niet een kant en klaar "zo hoort het"pakket aanbied. Afgelopen jaar zijn er ook deelnemers vertrokken. Mijn regelmatige antwoord: schets, kijk om je heen, zoek het op in de buitenwereld, klooi, probeer, werd verontwaardigd van de hand gedaan. Maar mijn werkplaats is een plaats van ideeën, van spelen, van uitproberen en mogen falen. Er kwamen weer meer deelnemers voor terug. De een durft eerder te spelen, te klooien en uit te proberen, te falen dan de ander. Geef jezelf de kans en de tijd.

Luister het interview; het is boeiend, interessant en inspireert tot een oncomfortabel maar vooral spelend en uitproberend 2020!

Reacties

Een reactie posten

Reactie

Populaire posts van deze blog

Van draakje naar frustratiedraakje

Hoe ontstaat een idee: ( een van de 1000 mogelijkheden) Een onaf/ ruw idee:  *Het draakje Ik had oersterke draakjes als spaarpot gemaakt. Het geld kan er wel in maar nooit meer uit; slechts met sloophamer en veiligheidsbril. In Amerika zou dit voor de rechter gesleept worden; levensgevaarlijk. Net zoals met de Mac Donalds en hete koffie. Ik piekerde me al weken suf waarom ik de draakjes toch leuk vond maar niet wilde verkopen; er mist iets. Ze stonden op de plank te wachten op een beter idee. Afstand: *Een uitgeschoten emotie : Ik nam afstand en ging naar een netwerkbijeenkomst voor vrouwelijke ondernemers. Een  bijeenkomst over Zichtbaarheid terwijl ik me die dag op het dieptepunt van mijn hormonen voelde. Huilerig, vette haren, ongesteld moeten worden. In een omgeving met pratende vrouwen zat ik vooraan in de lezing op een te kleine stoel waar ik mijn lichaam in gevouwen had. Niet wetend waar ik mijn benen moest laten, mijn sokken zakten af en mijn lange ...
Een reactie posten
Meer lezen

Geheugen en inspiratie

Ik drink regelmatig oploskoffie. Niet zozeer omdat ik het lekker vind. Maar vanwege de herinnering en de emotie erbij, de inspiratie daardoor. De lucht van oploskoffie doet me denken aan de tijd dat ik in Ierland woonde na mijn studie. Ik had een baantje bij Bewleys. Ik had slechts geld voor silkcut purple sigaretten, goedkope oploskoffie, zoute boter en witbrood uit de broodrooster. Dat was mijn ontbijt. Het basale gevoel van vrijheid. Oploskoffie geeft me het gevoel van vrijheid. Ik rook niet meer. Soms eet ik in de ochtend een beker pap. Zonder suiker. Als kind at ik in de ochtend Brinta pap. Allemaal aan de ontbijttafel met een bord pap. Ochtend, een hele zalige dag vol energie lag nog voor me zoals  ik dat als kind voelde. Ik denk dat mijn ouders er suiker door deden, want ik kan me herinneren dat mijn vader er een keer zout door deed  in plaats van suiker, misschien was mijn jongste zusje geboren en moest hij voor het ontbijt zorgen. Hij  gooide de pa...
2 reacties
Meer lezen

klei in de oven biscuit gebakken

(Zie voor cursus ook Cursus klei volwassenen en Cursus klei kinderen op mijn nieuwe site) De laatste klei werkstukken staan in de keramiekoven. Vannacht hebben ze tot 950 graden staan bakken. Wijnbekers, schalen, kopjes, "schilderij", en werkstukken van de laatste kinderworkshop bekers maken. Het is altijd spannend om de oven aan te hebben. Zeker werkstukken uit kinderworkshops kunnen nog wel eens lucht bevatten waardoor ze in de oven uit elkaar knappen. Knallen eigenlijk.. kinderen hebben hun eerste lesje natuurkunde te pakken als ze vol ontzag tijdens de kleiles aanhoren hoe lucht in de klei uitzet als het warm wordt en de klei uit elkaar kan knallen als er geen opening in de klei zit waar de hete lucht uit kan. Prachtig! (Ongeglazuurd groepswerkstuk kinderen.)
Meer lezen