Het werkt niet altijd om de lat hoog te leggen, gevleugelde woorden als jezelf een schop onder de kont te geven betekenen niet dat je ook echt harder aan het werk gaat. Soms is het juist goed om je even te bezinnen.
Accepteren dat het even niet lukt. Energie naar binnen richten en even goed voor jezelf zorgen; naar jezelf luisteren.
Je kent het kind dat blijft jengelen bij de ouders? Ik zie het soms in winkels, in de trein, op verjaardagen. Het enige dat het kind vaak wil is éven aandacht, éven gehoord worden daarna kan het weer verder. Zo werkt het ook voor jezelf. Luister naar wat je dwars zit inplaats van je meteen aan je nekvel verder te trekken. Kijk eens naar de dingen waar je nu tegen ophikt. Het ertegen ophikken kost vaak veel meer energie dan het probleem zelf. Het hoeft maar een half uurtje te duren: even kijken naar de beren op je weg. Geef ze aandacht, een aai, of duw ze voorzichtig van je weg als het dezelfde (al bekende) beren zijn die elke dag aan komen waggelen. Anders blijven ze de hele dag om je heen dralen om aandacht die ze nog niet gekregen hebben.
Vandaag werkte voor mij de lat iets lager leggen, het spel van aandacht voor mezelf en mijn kwaliteiten:
Mezelf even niet te serieus nemen, lekkere muziek, mijn garage die meteen tijd heeft om zonder problemen mijn aangereden auto te repareren, een groepje mede-ondernemers die me in feedback laat zuchten en een moment frustratie uiten, eetlepels rechtstreeks uit de nesquik, acceptatie dat ik niet overal goed in ben, de regen die mij het vakantiegevoel geeft van vroeger; bij de tent; in lange schoolvakanties, het terugvinden van de redenen waarom ik zelfstandig wilde werken, en dan als klap op de vuurpijl een heel maf filmpje tegen komen op facebook: Scrap Rotterdam
Begrijp je het nog? Ik wel: heerlijk, mijn enthousiasme, mijn vertrouwen, mijn stevigheid voor vandaag is weer terug, door een ruime combinatie van factoren. Doordat ik de lat iets lager legde schoot door alle herwonnen energie mijn werk zelfs hoog boven de hooggelegde lat uit.
Hoe raak jij geinspireerd?
Accepteren dat het even niet lukt. Energie naar binnen richten en even goed voor jezelf zorgen; naar jezelf luisteren.
Je kent het kind dat blijft jengelen bij de ouders? Ik zie het soms in winkels, in de trein, op verjaardagen. Het enige dat het kind vaak wil is éven aandacht, éven gehoord worden daarna kan het weer verder. Zo werkt het ook voor jezelf. Luister naar wat je dwars zit inplaats van je meteen aan je nekvel verder te trekken. Kijk eens naar de dingen waar je nu tegen ophikt. Het ertegen ophikken kost vaak veel meer energie dan het probleem zelf. Het hoeft maar een half uurtje te duren: even kijken naar de beren op je weg. Geef ze aandacht, een aai, of duw ze voorzichtig van je weg als het dezelfde (al bekende) beren zijn die elke dag aan komen waggelen. Anders blijven ze de hele dag om je heen dralen om aandacht die ze nog niet gekregen hebben.
Begrijp je het nog? Ik wel: heerlijk, mijn enthousiasme, mijn vertrouwen, mijn stevigheid voor vandaag is weer terug, door een ruime combinatie van factoren. Doordat ik de lat iets lager legde schoot door alle herwonnen energie mijn werk zelfs hoog boven de hooggelegde lat uit.
Hoe raak jij geinspireerd?
Wie wil begrijpen moet veel spelen.
Gottfried Benn
Gottfried Benn
Reacties
Een reactie posten
Reactie